Salta naar Cafayate

In Salta wordt op de ruit geklopt van een koffietent waar we even koffie drinken voordat het restaurant open gaat. Het zijn Vicky en Dan die we ontmoetten in Bariloche en kerstdagen mee vierden. Ze zijn eens niet dronken.

Op de afscheidsavond wonen we een klassiek concert bij in het theater van Salta. De pianist uit Duitsland speelt oorstrelend. De rest van het repertoire is door de dirigent bijeen geharkt in een educatieve, experimentele opwelling en niet om aan te horen. 

De volgende dag nemen we afscheid van de familie Neumann en fietsen naar Coronel Moldes waar we bij een zeer vriendelijke mevrouw slapen die vis voor ons klaar maakt.

De dag erop gaan we klimmen en ontmoeten 3 Duitsers en een erg verlegen Engelse jongen op de fiets. We slapen in Parador less Abritas in een ruimte waar ook 4 jonge katjes zitten.

Om in Cafayate te komen, moeten we wat klimmen, maar het valt erg mee. De ruta 68, de Quebrada de las Conchas, is schitterend, een mooi stukje Argentinie. Het is, ofschoon het herfst hier is, erg heet. 5 Km voor de stad explodeert de binnenband van Trudie’s fiets. Maar dat is snel verholpen.