Cuenca Vilcabamba
De wanderbus brengt ons met wat omwegen vanuit Banos in Cuenca. Bij een lokale markt nemen we een vruchtendrankje bereid met ijs van de top van de vulkaan. De hygiëne doet vermoeden dat er een broekeruptie aankomt. Gelukkig valt het mee.
De lunch genieten we bij een indianenfamilie die blijkbaar nog nooit op kookcursus is geweest. Een crea-cursus zou op zijn plaats zijn. Gelukkig hebben ze een hond die alles lust.
Cuenca is populair bij bejaarde Amerikanen die hier goedkoop komen luieren. Terecht, want het is een mooie stad. Uit deze stad komt ook de beroemde panamahoed, dus niet uit Panama.
Met een shuttlebusje waarin ook twee Duitsers en twee Amerikanen meegaan, komen we in Vilcabamba bij een tweetal Duitse eigenaren van een paradijselijk hostal. Eindelijk kunnen we weer eens normaal bruin brood en yoghurt zonder suiker eten. Niet weg te vlakken feit is dat mensen in Vilcabamba erg oud worden. Inmiddels trekt dit plaatsje ook de nodige hippies aan. We voelen ons thuis.
Wat is het geheim van het oud worden daar? Misschien toch dat ijs van de top van de vulkaan.