Fitzcarraldo

Vanuit El Chalten ploeteren we 37 km over een gravelweg naar Lago Desertio. Onderweg worden we ingehaald door een kranig echtpaar, Jim en Claire, afkomstig uit Whistler in Canada. Aan hun rijgedrag vialt te merken dat het ervaren mountainbikers waren. Met doodsverachting rijden ze naar beneden waar wij al in de remmen knijpen.

Het overvaren van het Lago Desertio levert schitterende beelden op van de omgeving. Aan de overkant wacht ons de gebruikelijke stempeldrift van de Argentijnse douanepost. Daarna een onbeschrijfelijk zwaar traject van 6 km klimmen door het bos met de fiets voortsjorrend, duwend en riviertjes passerend. Dat kost zo’n 4 uur. Aan de Chileense kant wacht ons een steenslagweg die ons naar de kust van het Lago O’Higgins zal leiden, denken we. Maar aan het einde van de 15 km rijden we naar beneden met het gevoel door een steengroeve af te dalen. Regelmatig gaat er iemand onderuit. De Chileense douanier is ons oudjes goedgezind. Gelukkig bereiken we tegen de avond de “camping” om pas de volgende dag met de ferry mee naar Villa O’Higgins te kunnen afvaren. Jef, een Belgische krachtpatser en tri-atleet van 32, die zich nog laat heeft gemeld op de camping, laat zien hoe snel je kunt doorfietsen. Niemand houdt hem bij.

We vertrekken de ochtend erna al vroeg uit O’Higgins. Het begint te regenen en na 54 km bereiken we een Refugio die frequent gebruikt wordt door fietsers die via de onmisbare site “I Overlander” staat en waarvoor slechts GPS nodig is en geen internet. We steken de open haard aan, eten en gaan slapen. Het is houd, het waait als een gek en het leidt tot startproblemen om in deze gure omgeving weg te komen. Er wachten ons de nodige bergpassen. De klimmen zijn steil en de steenslag maakt dat je eigenlijk niet omhoog komt in een lage versnelling, tenzij je zelf als steenkorreltje wilt eindigen in het ravijn. Maar Trudie steekt haar hand op en we hebben mazzle, of niet. Een pick-up, bemand door directe familie van Max Verstappen laat ons zien hoe je met een 4-wheel drive met 100 km langs ravijnen crosst. Ogen dicht en we komen levend in Cochrane aan.