Iguape Ilha Comprida

Vanuit Miracatu rijden we nog 8 km op de snelweg, maar op zondag valt het verkeer mee. We nemen de afslag naar Iguape en drinken koffie bij stalletjes langs de weg. Bij een van de stalletjes meldt een lange, Europees uitziende dame dat haar voorouders uit Tsjechië kwamen. Ze doet ons denken aan Sablikova. In Iguape rijden we tegen een homo-manifestatie aan. Een oude Braziliaanse man geeft ons beiden een kus, maar gelukkig niet vol op de mond. We doen inkopen bij een supermarkt met een Japanse eigenaar.

Op Ilha Camprida rijden we langs een kroeg en vragen de weg. Man en vrouw zijn in benevelde toestand, maar we rijden toch maar 20 km/uur. Ze wijzen ons de weg maar niet helemaal. Ze weet nog wel te vertellen dat ze een Armeense achternaam heeft en haar vader uit Nederland komt.

Wat verder wijst een Spanjaard ons de weg naar het pension Weiss / Blau, gerund door een Duitser die Oxford-English spreekt. Al snel zitten we aan het bier. Morgen rijden we, gedeeltelijk over het strand naar Cananeia, een stad ouder dan Rio de Janeiro.