Aan boord
5 september 2018 - Valencia, Spanje
Waarschijnlijk zijn we de eerste en laatste fietsers die de maatschappij accepteert.
Aangekomen in de haven zijn we te vroeg, zetten onze stoeltjes neer en lezen een boek. Vrachtwagens rijden af en aan. Om 12.00 gaan we naar de eerste post die belt CMA-CGM en we mogen doorrijden. Bij de ingang van de terminals worden we terug gestuurd. Levensgevaarlijk zo zou later ook blijken.
Bij de officinas van BEST weet iemand zich wat te herinneren en we mogen een hek door. Aan de andere kant wacht een Dacia Dokker, toch geen auto om twee grote fietsen in te proppen. Maar stuk voor stuk gaat wel. Trudie als eerste en aangekomen bij de Litani is de Oekraïense bemanning bijzonder vriendelijk en tilt de fiets meteen het schip in over een eindeloze looptrap. De bemanning is voor dit schip vrij vers dus de mannen doen hun best. Eenmaal beiden aangekomen, worden we door de captain persoonlijk begroet. Hij lijkt op een Britse rockster.
De bemanning telt 29 man en er zijn 6 passagiers, 3 vanuit Zwitserland, 1 Luxemburgse en wij. Van de bemanning krijgen we veiligheidsinstructies al lopende in de boot. De keuken is altijd toegankelijk en er is een fitnessruimte en sauna, maar geen zwembad op dit schip.
Het laden en lossen gaat onafgebroken door in een soort van surrealistisch landschap van buitenaardse voertuigen en kranen. De planning is 23.00 wegvaren en 14.00 uur in Valencia.
De hut is best prima ingericht als een soort van hotelkamer en met een prima bed.
’s-Nachts denken we nog in de haven te liggen, maar we kijken tegen een lading containers op het schip aan. Met de bemanning naar Valencia om een pint te vatten en de stad te bekijken.
Hele fijne en vooral rustige reis gewenst. Hopelijk geen last van zeeziekte.
Nieuwsgierig naar jullie volgende berichten.
een behouden vaart zou ik zeggen en niet verdwalen tussen de containers.
en wij maar zwoegen voor de STAR....... zucht